Πολιτιστικός Xάρτης του Πόντου

	Σχολικοί Χάρτες

Η Ελλάδα είναι μια μάνα που έχει πολλά παιδιά και μια αγκαλιά τεράστια που τα χωράει όλα. Ο Πόντος ήταν και θα είναι πάντα ένα από τα παιδιά της, κι όπως κάθε μάνα η Ελλάδα θα το αγαπά, θα το προστατεύει και θα είναι περήφανη γι’ αυτό.

Tα τεχνικά χαρακτηριστικά του Xάρτη του Πόντου οι διαθέσιμες διαστάσεις και η τιμή του.

ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ

Xαμένες πατρίδες, ματωμένα χώματα που αντηχούν ακόμα αναστεναγμούς προσφύγων. Οταν η ψυχή διψά για όνειρο και το όνειρο γίνεται αποκρουστικός εφιάλτης, οι ιστορικές μνήμες πονούν και βάφονται κόκκινες. Οι μορφές των προσφύγων του Πόντου έχουν ζωγραφισθεί με ανεξίτηλη μπογιά στον καμβά της νεώτερης Ελληνικής ιστορίας: Χαρακωμένα πρόσωπα, δόντια σφιγμένα που κάνουν κουράγιο, απόγνωση φωλιασμένη στα μάτια και μια σκοτωμένη ελπίδα που δεν τολμά να ξανανθίσει στην προδωμένη ψυχή. Σα νέοι Οδυσσέες περιπλανώνται σε δρόμους οδύνης, χωρίς να γεύονται καν την ανακούφιση της προσμονής μιας Ιθάκης, γιατί αυτήν την έχουν ήδη αφήσει πίσω τους, καμένη και ξεχασμένη.

Η ΕΛΛAΔA TOY ΠONTOY
Mια Ελλάδα σβησμένη βίαια και άδικα απ’ τον παγκόσμιο χάρτη. Μια Ελλάδα που πόνεσε, δάκρυσε, μάτωσε όσο καμιά άλλη. Που ταπεινώθηκε χωρίς να χάσει ποτέ την αξιοπρέπειά της, που υποτάχτηκε παραμένοντας ελεύθερη, που τούρκεψε αλλά δεν έπαψε στιγμή να είναι ελληνική. Κάθε λαός στο ξεδίπλωμα της ιστορίας του στο χρόνο χρεώνεται με μοιραία λάθη.
Το δικό μας μεγάλο ιστορικό λάθος υπήρξε ο αφανισμός των Ελλήνων στην Μικρά Ασία. Λάθος που πληρώθηκε και θα πληρώνεται ακριβά όσο τα δάκρυα παραμένουν ακόμη στεγνά και οι μνήμες νωπές στο μυαλό μας. Δεν πρέπει όμως να πέσουμε στην παγίδα να θυμόμαστε τον Πόντο μονάχα σαν μια ανοιχτή πληγή πόνου για την εθνική μας ιστορία.

Ο Πόντος, πριν καταστραφεί τόσο βάρβαρα από τους Τούρκους, υπήρξε αστείρευτη πηγή πνεύματος και πολιτισμού. Στάθηκε τόπος όπου οι Ελληνες διέπρεψαν, δημιούργησαν. Η γη του στάθηκε μάνα σπουδαίων ανδρών. Αυτόν τον τόπο της δόξας, της παράδοσης, των γραμμάτων και του Χριστιανισμού έχουμε χρέος να κρατάμε ζωντανό στη μνήμη μας. Τον άλλον Πόντο, του πόνου και του ξεριζωμού, ας τον αφήσουμε κλειδωμένο σε κάποια συρτάρια της ιστορικής μας μνήμης, σαν ένα κακό όνειρο που τάραξε τον ύπνο μας και πέρασε.

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ
Σήμερα οι Πόντιοι έχουν ενσωματωθεί λειτουργικά μέσα στην Ελληνική κοινωνία κατέχοντας με αξιοπρέπεια σημαντικές θέσεις σ’ όλους του κλάδους της πνευματικής, επιτημονικής και επαγγελματικής ζωής της χώρας. 1.500.000 περίπου Ελληνες ποντιακής καταγωγής ζουν σήμερα στην Ελλάδα. Αλλά και άλλες χώρες έχουν δημιουργήσει τον δικό τους μικρόκοσμο και έχουν βρεί το λιμάνι μιας νέας πατρίδας. Στην τέως Σοβιετική Ενωση και στις εξορίες της Σιβηρίας ζουν ακόμη 1.000.000 Ελληνες Πόντιοι, 500.000 από τους οποίους διατηρούν με περηφάνεια την Ποντιακή μητρική τους γλώσσα. Αλλο μισό εκατομμύριο Ποντίων βρίσκεται διασπαρμένο σε Αυστραλία, Αμερική, Ευρώπη και Αφρική. Δίπλα σ’ αυτούς στέκονται με μια αξιοπρέπεια κερδισμένη από τον πόνο, 500.000 Πόντιοι της Τουρκίας, που με χαρακτηριστικό πείσμα διατηρούν σα ζωντανή θύμηση της καταγωγής τους την ποντιακή γλώσσα μέσα στα σπίτια τους.

Η Ελλάδα είναι μια μάνα που έχει πολλά παιδιά και μια αγκαλιά τεράστια που τα χωράει όλα. Ο Πόντος ήταν και θα είναι πάντα ένα από τα παιδιά της, κι όπως κάθε μάνα η Ελλάδα θα το αγαπά, θα το προστατεύει και θα είναι περήφανη γι’ αυτό. Και το ελληνικό αίμα που κυλά στις φλέβες των Ποντίων, σ’ όποια γωνιά του κόσμου αυτού κι αν τους έριξε η προσφυγική μοίρα, γίνεται γέφυρα που τους ενώνει με τη μητέρα τους, γίνεται δύναμη κι ελπίδα.

Η έκδοση αυτή της ΕΛΛHNIKHΣ ΛAOΓPAΦIKHΣ ΙΣTOPHΣHΣ είναι ένα ταξίδι στο χώρο και στο χρόνο και είναι αφιερωμένη σε όλους τους Ελληνες Πόντιους πατριώτες που έχασαν τη ζωή τους για την Ποντιακή ιδέα και σε όλους εκείνους που αγωνίστηκαν και αγωνίζονται για τα εθνικά μας ιδεώδη. Η διατήρηση και η διάδοση της Ποντιακής παράδοσης είναι χρέος όλων των Ποντίων.